St. Martin

St. Martin ritt durch Schnee und Wind,
Sein Roß das trug ihn fort geschwind.
St. Martin ritt mit frohem Mut,
Sein Mantel deckt ihn warm und gut.

Im Schnee da saß ein armer Mann,
Hat Kleider nicht, hat Lumpen an.
O helft mir doch in meiner Not,
Sonst ist der bitt're Frost mein Tod.

St. Martin zieht den Zügel an,
Sein Roß steht still beim armen Mann,
St. Martin mit dem Schwerte teilt
Den warmen Mantel unverweilt.