Das betrogene Jretsche

Johann Schmitten

Em Jrunde jenau besehn, ps die Freierei hök noch wie frohe et selbe, wenn och däe Onnesched dodren besteht, da en öde anne mot 100 km de Stond aanjefahre kütt, dofür frohe däe Freie nur mot 5 km de Stond ze Fooß bei dat Mädche kom. Kannte sech domols endlich zwei, su fön me schon Mettel on Wäg, öm ab on zo e Stöndche zesamme zu kunn. Nix jeännet hat sech och dodren, dat no kute öde och lange Freierei däe Jong öde dat Mädche dam Partne de Loofpass, on enem anne Liebsche et Händsche jow.

Nue eene Brauch stirw dabei us, däe frohe en su enem Fall üblech woe. Kom en Freie bei dat Mädche hin, on enes Daags klapp dat net mie janz rieht, woe irgendwie Jet dran ... dat Mädche hat en annere. Na ja, dat Vefahre os och hock noch bliw. Bliw os och, dat däe Fall ömjedräht uslöw, däe Freie dat hoffnungsjesinnte Mädche, dat joden Wellens daach, et jäw bal en Hucti-zeit, enes Daags setze litt ... En Mensch one Tröstung zu losse, dat dat sech net jehüre, su menten dann die Jonge, die owens emme do eröm stunnte on Ihr Vezellche heele, meis net woßte, wat se don sollte.

On su leew dat dann us: Jretsche senge Freie kom net mie, dat jode Mensch bliw setze, on eenes Daags wue bekannt, däe Ritte heirot en anne. Wat woe dat en Ärje füe dat Jretsche, dat sons wirklich e fix Donge woe.

Nix woe mie draan ze maache, denn Pitte woe at kut denoh mot däe Nopesch Kath-reng op et Standesamt jejange, dat Jretsche woe betröge ...

„Arm Jretsche", mente die Mann owens pp däe Stroß, „mie wäre Die jetz däe richtige Ersatz stelle mooße." Dann wuren aal Kleede zesamme jesoot on en däe Scheue vom Mechel mot e paar jehüreje Pöngele Heu en fein Popp gefrößelt. Mechel fonn noch en aale Zylende on e paar lange Schoon, die krieg die Popp och noch aan.

Vüe dam Hous von dam Jretsche stunnt ene lange Telejrawemass, on die Popp wue dann en die hückste Spetz opjehange. Dat woe dann däe Ersatz anstell von dam untreue Pitte. Nou woe Jretsche däe Pitte loss on krieg och noch da Ärje mot däe Popp, die do en janz Zeit hing. Äwe op emol woe die Popp verschwunde ... keen Mensch woß, wäe die eraw jeholt hat, on die frasch Bängele, die däe Streech jemaach hatte, konnten sech dat net erkläre.

E paar Daag späde hat Pitte Huchzeit, e jruß Fäss mot villem jesonne Bunnesflade. Nä, woe dat e Jeschäff mot all däe Ohme on Tante. Pitte en sengem jode Frack, die Kathreng als Braut mot rüde Backe ...

Däe Breefträje kom on brach extra de Poss, on wie däe en jode Schnaps jedronke hat, holt häe noch vom Fahrrad e janz jrus Paket. „Vorsicht! Zerbrechlich!" stunnt en decke Schrift do drop; on dann noch „Extra fürs Brautpaar" aan ene annere Eck.

Feielich wue dat Paket dam Brautpaar op däe Desch bei all däe Jäss hinjeläch, on däe Pitte mech sech aan die Koet erann. Langsam feel dat Papeie rächs on luets de-von, on wie die letzte Fetze erav feele, log op dam Desch en jrus Popp, die Popp, die vüe dem Jretsche sengem Hous am Mass jehange hat. Kathreng wue janz rut on Pitte könnt sech trotz däe Jäss et Floche net vebeiße.

Off noe dat betrogene Jretsche die Popp als Huchzeitsjeschenk jeschenck hat, os nie erus kunn. Äwwe die Frog bliw emme, ow dat fixe Jretsche op die hückste Spetz vom Mass geklomme woe on die Popp selews eraff jeholt hat.