Meng Marie hätt Namensdag

Johann Schmitten

E paar Dag vü-e dem Fess, frog dann Ritte seng Marie, wat se dann richdeg jä-e hat, wobej ä-e janz veläje wo-e. Äwe Marie wo-e dat och, ment äwe dann doch, e jot Stock vom Rondfleesch (Rindfleisch) wä-e dann jenau et richtije. Dann kom dä-e Dag, Ritte schwenk wie jedes Johr seng Hand no de Marie on ment dobej: »Lew Frau, wat dou jä-e für dat Fes jehat hat's, dat kreis de och, dou bruchs nu-e et Fenste ens opzemache on erus ze kicke«. Du wu-e Marie doch vürwetzeg, mech dat Fenste op, wie Ritte et jesot hat on wat sog et ? Op dem kleene Wies'che vür dem Hous stunt e Rend on wo-e feste am weede (weiden). »Sie-ste Marie«, sot Ritte, »dou solls deng Rondfleesch han, do steht et«. Dat Stock Rondfleesch stunt noch johrelang em Stall vom Ritte; denn e neu Rond mote suwiesu kofe. Em Kochpott hat Marie emme noch nix für de Namensdag.

Dat woe jedes Johr esu. Ritte wos net jenau, wate senge Marie op de Namensdag Jen soll, et durf net vill sen, dofür wore ze sparsam, äwe dran denke däte emme. Äwe wie all die Johre vürhäe lew dat meis su af, dä-e Dag kom, on Ritte jow senge Marie de Hand Jans froh morjens on schüddelt die kräfteg, wobej ä-e dann dat ville Jelöck wönsche dat. Marie kick dann ens jrat op die anne Hand, ob do nix drenn wä-e, äwe do wo-e dann doch nix dren. Dat wo-e dann emme die Spetz vom Fesdag, on alles lew wie emme wegge. Do ment doch dem Ritte senge Frönd Klos ens e paar Dag vürhä-e: »Ritte, dam Marie mos dou doch op de Namensdag Jet Jen, die boz doch deng Stiffele emme su jot, frog se doch wat se ens wöll« »Jo dat machen ech och, Klos«!