Die Jebetsmüll

Morjens, kaum dat ech opjestanne,
söht meng Frau, dohn Kaffee malle.
Em Punniel soß ech dann su do
on dach ens üwwe allehand no
die Müll dät ech esu en Jedanke,
fass zweschen de Bein, se könnt net wanke
on dann jedreht, jedreht, jedreht,
de reinste Kreislauf wie me säht.
Op einmol woa da Dreh jehemmp,
ei dach ech, ov do Jet net stemmp?.
Ech hann dat Schössje opjemach,
eren jesehn, on dann jelach,
os Jüppche hat de Rusekranz
dodren jedon, da Lausepanz.
Ech hann da dann erausjekrallt
on ens die Zehnche affjezallt
drei Vaterunser wor ech loss,
die lochten, staubjeworden, en dam Schoss
on et ieschte Mol em janze Lewwe,
däten mir beim Kaffeedrenke bedde.

Köbes.

Zchg.: Deisel