Et Brohltalbähnche

Marianne Breuer

Tant Mia fuhr met ihre Kenne, obet Land äs, medem Brohltalbähnche, dat kroch janz dusma ob de Schinne, durjet Brohltal enet Ländche.

Dat Bähnche schlängelt sech do durch, janz eng, bie an de Fels jedröck, durch en kläne Stolle mot et durch, on och noch üweren Stroßebröck.

Et kroch jemäächlech seine Trott, e Stock am Brohlbaach noch entlang. Nau heleft me deu'e, heleft me fot, su huut sech dat Jeknatte an.

Me könnt die Bahnfahrt noch jeneese, me könnt de Blome blöhe sehn. Dur moch et Spaß, noch ze veraase, ob su'e Fahrt woo alles tren.

Et Annelies, bie Kenne sein, mot obämol schwer, klan on jruß. Tant Mia sot: »Moß dat jetz sein, bat machen ech nau blus?«

Se löt rond john äs ihe Ore, et Kend on sei hatten en Nut. Se mänt: "Ech john de Schaffner fröre, vielleich wäß deren Rot.«

»Leef Fro«, su söt der Bahnemann, »Bei de bess Jeläjenhät, do haalen ech dat Bähnche an, ess käne der Jet söt.«

Dat Züchelche, heel enfach an, dat Kend moch bad et moot, dann zuch et, tuff, tuff widde an, met neuer Kraf on Mot.

Et Dali, et wur e beßje bräde, de ieschte Dörfe zächten sech, der Fernbleck, wu och at Jet weide, de Olbröck koom nau schön en Sich.

Die Tant söt: »Kenne guckt äs flott, dat Bild hann ech Jet of vür Ore, dat läf en mir, noch ömme fott, mei Häm, - he sein ech jruß jewore.«

Content-Disposition: form-data; name="hjb1989.39.htm"; filename="Z:\Kiepe\Heimatjahrbuch_1989\HJB1989.39.htm" Content-Type: text/html Die Wöhlmous

Die Wöhlmous

Marianne Slater

Neulech soß vür ohsem Höüsje
su e winzich, putzich Möüsje,
brong on seidech wor seng Fellche,
on et soß do wie e Bällche,
kick janz treulech, dat ech et,
at et leevs jeknubbelt hätt.
Späde fonn ech, dat de Ruse
quarjelte on janet wuuße,
on de Appelbaum, der waggelt,
wemme ens am Stamm Jet raggelt,
on et Pfirsischbäumche leit
at janz schief op eine Seit.

Pittezillich, onjelore,
wur von onne fottjezore,
on et blevvte bei dem Spillche
von de Rööpche nur de Stillche.
Joot stöhn de Karote wohl, n
ur, se sen von enne hohl.
Leev klei Möüsje he em Jade,
han ech dech vliech enjelade,
he met Kend on Kendeskende
ene Wöhlmousstamm ze jrönde?
Knaach me doch net alles äff;
jank Jet en de Nopeschaff.