En Wallebeze passiert

Anekdoten, mundartlich erzählt

Stefan Arenz

Schöllecke-deue op de Ahr bei Wallebeze

Ahnfang de dressige Joe wor en Wallebeze de Ahr zogefroere. De Erwerbslose, grusse on kleine Kender hatten de grösste Freud ob demm Eis. Matt Schlittschohn die reiche Kender un die arme matt Schildere un Peeke, öm sech fot zu bewege, amüsierten sich ob demm Eis.

En paar Daach später schmolz dat Eis on wuerd von de Kender on grössere Jonge vom Rand affjedeut. Äwe der Spaß wor joh, noch einige zisch Meter ob einer Schölleck Eis mettzefahre. Datt "Mättesje" aus Wallebeze deut sech matt einem ahle Wengertsrohm ob einer Eis-Schölleck vom Land äff, rötschte äwe mett demm Wengertsrohm ob demm Eis aus on fehl en datt kahle Wasser mett singem neue "Wentemäntelche". Von denne grüße Jonge wuhrd er äwe direkt jerett on an Land gezohre.

So dürft da äwe nett heim kun, denn "minge Babb heut mech duut". Einer von denne Bällig kohm da Jedanke on säht: "Mihr John an de Heckebröck, doh liegen noh vill ahl Rewwe vom Wengert, on mache eh Feuer on drühjen denge Mantel".

Goertz_5.gif (12579 Byte)

Datt Feuer brannt grüß, datt "Mättesje" sprong ömett Feuer wie en Hirzebockun hoff da Mantel hänne huh, wie en Schwalef. Bahl wor da Mantel drüsch on in demm Moment hatt datt "Seidenfutter" innen Feuer jefangen, on eins, zwei. drei brannt datt innen bis zum Krag.

In dämm Moment wourf da senge Mantel ob de Erd on hätt mett de Fööss drüwer jedemmelt on da Mantel jelöscht. Datt "Mättesje" rollt senge Mantel zusamme, packt ihn onnesch de Arm on jing iersch em Deustere heim.

Am Obend krähsch er noch jehürig da A... gehaue, on ohne Botteramm mot er direkt en ett Bett. Datt "Mättesje" hann mir da janze Wennte nur noch em blaue Ahnzöchelche jesehn.

Schnüssjesszupp en Wallebeze

Ohse Babb hatt zwei Daach on een Naach Fastelovend durchjemaat. Ovends öm 10 Uhr kütt de Babb heim, deiht de Schohn on de Jack ous, fällt ob datt Bett on schleef en. Ohs Mamm bekick seech datt Schpell, packt seech datt Plümmo on läj seech en et Zemme ob et Sofa füe ze schloofe. Morjenz kein Woet, mettaachs kein Woet. Dann jinng de Zemme-düe ob, en Teller Bunnezupp woed op da Desch jeschubb. Düe zoe, on fott! Su jinng datt zwei Daach lang.

Ob Öschemettwoch, mettaachs, kuezvue zwölf Uhr, lohg ohse Babb onesch dämm Desch on kick onesch datt Sofa. Ech frooch: "Babb, watt söögst dou?" "Bess stell Jong. jeleich hammer etfonne!"

En dämm Moment jeiht de Düe op, ohs Mamm koom erenn, schüddelt da Kopp on sart: "Watt söögt Ihr?"

Goertz_6.gif (8298 Byte)

Do däht de Babb en deefe Seufzer: "Siehste Jong, jetzt hann mer se fonne: De Mamm ihr Schnüss." Mee ohse zesamme de letzt Bunne-zupp; on de Babb sart füe de Mamm: "Dat woe doch seche die letzt Schnüssjesszupp?"

Goertz_7.gif (9276 Byte)

Maach mesch noch ehnz verschreck!

E Mädche ous Wallebeze wohr für en Haufe Johr en Dährne ob da Spinatekirmes jewehs. Dobei hatt et och en Jong kenne jeliehrt, da braach et von de Oveahr heim.

Se wohren att bes an de "Bonte Kon" kunn. hatten äwer noch kein Woet mett ehnander geschwätz. En dämm Moment packt da Jong sech datt Mädche on jitt em eh Bützje. Wie da Jong obhüet, on datt Mädche widde Luft kräsch, saat datt: "Do hässte mesch äwer verschreck jemaht!"

Dann demmelten se wegge; doch nix passiet mih. Se send att bes an ett Backes en Wallebeze, doh saat datt Mädche: "Suh, he senn esch daheim. Maach mesch noch ehnz verschreck!"