De Franze HECK in Dedemech

Marianne Breuer

                                    

 

 

 

 

 

 

Kenne," su heesch et „mir john nau moe
met jode Zeit, owe an de Franze Heck
doo hamme noch dat Feldche Koe
net dat et Rän jitt on et leit all em Dreck.

Die Franze Heck woo für os en Bejreff
Doo jingen mir als Kend jäe met hin
En Stänkaul woo doo, doch net aresch deef
Do spillten mir ömme drenn.

Die Stänkaul woo ringseröm bewaas
Met Schlinne, Hassenöss on Hohnböchebööm
Die Erd met Moos, Blömche on Jras
Janz decke Wakere lochen doröm.

Dat Böschelsche woo os vetraut
Me hann os Holz on Stän jesammelt
Hann os e Häusje dann jebaut
Met Reise alles dich verammelt.

Me kannten jede Strauch met Namme
On jedes Dierche bat doo kroch
On jede Vurel, öff Lerch öff Ammer
An jedem Blömche wu jeroch.

Et wu de hüchste Boom bezwonge
Et wu kä Dreck jescheut
Durch dichte Hecke, die veschlonge
Doo wu sech durchjebreut.

Mir woßten, dat woo nur os Reich
Doo durften mir rejiere
Wenn och für än - zwä Daach villeich
Dat Zepter woo ze führe.

Doo konnten mir su richdech tobe
Spillten doo Räube on Schandiz
Konnten doo Mot on Kräfte probe
On käne holt von os Notiz.

Bes dann, su en de siebzeje Johre
Dur wu et Land zesamme jelaach
Die Heck ess affjetriwwe wure
Der Platz jerott, urbar jemach.
Bess äne die Idee jehatt

Weil ob der Stän nix waase kann
Wied do en Schutzhött hinjesatt
Der wu och durchjeführt der Plan.

Et wu jeplant, jebaut, jezemmet
Von äne Hand voll Leut
Öm alles hann se sech jekömmet
Kän Möh on Arbet wu jescheut.

Üwe 25 Johe stäht se nau at
On se es weit on brät bekannt
Se wied dächlech besook, och von Leut aus de Stadt
Os schön Hött „SCHAU INS LAND".