De ahle
Ahweile Friedhoff*)
De Friedhoff log frohe op
dem Maat, Do stonten de Hause su
dröm eröm |
De Wind jing
durch de Bäum on schwätz de Lock e himmlisch Woet ent Hätz. De Wächtere jingen at langsam rond, on manchmal körn och noch de Mond on leuch met sengem joldene Strahl he üwe de Stadt on etjanze Daal. On op alle vier Poetze stonten se drop on passten op. Die sachten am Sonndagovend och immer opm ahle Friedhoff da trüstliehe Schimmer. Su war, wat eins he jelaach
un jeweint, E. K.
Plachner *) Der Friedhof wurde Anfang des vorigen Jahrhunderts vor das Ahrtor verlegt. |